Als we rouwen om een dierbare die we plotseling of op een traumatische wijze zijn kwijtgeraakt, hoeven we dat niet alleen te doen. Deborah Smulders coacht met paarden en legt uit hoe paarden ons kunnen helpen bij rouwverwerking. Ook geeft ze tips over hoe je kunt merken of je met onverwerkte emoties zit.
Rouw is een breed begrip en gaat over alle processen die gepaard gaan met loslaten. Bij het overlijden van een dierbare maar ook bij ontslag, scheiding of ongewild kinderloos zijn. Acceptatie dat het plaatje dat je voor ogen had, anders is dan verwacht, kan een pijnlijk proces zijn en veel emoties met zich meebrengen. Smulders: “We zien vaak dat de omgeving vooral de eerste weken begripvol is en de persoon de ruimte geeft om te rouwen, maar na verloop van tijd gaat hun leven door en vervaagt dat. De persoon die rouwt, gaat mee in het leven zoals het doorgaat of voegt zich naar verwachtingen van de omgeving, terwijl hij emotioneel nog worstelt. Afhankelijk van de situatie en manier waarop de persoon is opgevoed, kan het zijn dat het verdriet wordt onderdrukt.”
Uniek
Bij paardencoaching wordt uitgegaan van de spiegelende kwaliteiten van paarden. “Ieder mens en ieder trauma en proces is uniek. We kennen bij rouwverwerking een aantal fases, maar de lengte en volgorde waarin iemand door de fases heen gaat, verschillen”, weet Smulders. “De overeenkomst zit in de rol van de paarden. Paarden hebben geen verwachtingen en handelen vanuit vrijheid en onvoorwaardelijke liefde. De ruimte die daarmee in een sessie geboden wordt, geeft mensen toestemming om te zijn wie ze op dat moment zijn. Het wordt daardoor makkelijker om emoties te voelen en uiten. Zelfs als dat bijvoorbeeld het gevoel is dat diegene mee had willen sterven en zich schuldig voelt nog te leven.”
Lichaamsreacties
Paarden reageren vanuit hun overlevingsvermogen op de emoties en lichaamsreacties van mensen. Smulders licht toe: “Ze laten ze het zien als de ’verharde’ buitenkant van de persoon niet past bij wat diegene van binnen voelt. Door te gapen of spanning te tonen in hun gedrag of lichaam spiegelt het paard wat er in die ander omgaat. Die voelt zich erkend en kan zichzelf weer zien. Als de persoon veel verdriet heeft en er niet mee kan omgaan, kan dat worden omgezet in bijvoorbeeld boosheid (overspronggedrag). Ook dat laten paarden heel mooi zien door weg te lopen of zelf overspronggedrag te vertonen, zoals rollen op een moment dat het niet ‘logisch’ is en door te stampen, schrapen en staartzwiepen. Erkent de persoon de emoties, dan zal het paard de spanning loslaten door te gaan uitrekken of gapen. Daarbij zijn de vaardigheden van de therapeut cruciaal, want kom je in het gesprek met de mens niet tot de kern, dan zal het gedrag van mens en paard niet veranderen.”
Vrijwillig
Smulders vindt het belangrijk dat haar coachpaarden zelf de keuze krijgen om met iemand te werken of niet: “Ik werk in vrijheid en ken ze goed. Ze bieden zichzelf aan als ze met iemand willen werken. Soms moet ik een gretig paard ‘vrij’ geven als hij die week al een 2 of 3 pittige sessies heeft gedaan, maar doorgaans weten ze prima wanneer ze willen meewerken of niet. Die keuze laat ik altijd aan het paard.”
Praktische tip
Als tip geeft Smulders om bij jezelf te rade te gaan als je paard niet bij je wil komen, terwijl hij dat normaal wel doet: “Voel of je bepaalde emoties bij je hebt. Stress, boosheid, verdriet? Erken die emotie(s) dan. Een paard voelt zich veiliger wanneer je emoties erkent dan wanneer je emoties onderdrukt. In het laatste geval is het voor het paard alsof je twee verschillende talen tegelijk spreekt. Belemmeren je emoties je in het dagelijks leven, zoek dan professionele hulp.”
Bron: Bitmagazine.nl – 5 juli 2017